‘Ik leer nieuwe Nederlanders zelfstandig te worden. Zij leren mij van hun cultuur. En dat brengt veel gezelligheid met zich mee.’

Robert werd ruim een jaar geleden getriggerd door een oproep in de kerk. Nadat de oproep al een paar keer voorbij was gekomen, had hij zoiets van: “Dit moet ik gewoon doen”. Hij nam contact op met Elly (coördinator ParticipatieMaatje) en toen is het balletje gaan rollen.

Hoe complex een nieuwe taal en de Nederlandse maatschappij is voor een vluchteling, had hij van tevoren niet bij stil gestaan. In zijn werk als uitvaartbegeleider spreekt hij dagelijks veel met mensen. Hij vertelt “Dit zijn mensen die mij begrijpen en dezelfde taal spreken. In mijn vrijwilligerswerk als ParticipatieMaatje heb ik geleerd met weinig woorden te spreken en geduld te hebben als er geen enkele raakvlak is tussen beide talen. Daarnaast is in Nederland veel georganiseerd en eigenlijk tè goed geregeld, waardoor het erg ingewikkeld is voor nieuwe Nederlanders. Ik had mij de hoeveelheid aan loketten die we hebben voor alle hulpvragen, nooit zo gerealiseerd. Dat was voor mij echt een eyeopener”.

Hij vind het erg prettig dat je er als maatje niet alleen voor staat. Je hoeft ook niet alle materie te begrijpen. Je wordt geen onderdeel van een gezin, maar je leert ze zelfstandig te worden. Hij geeft aan:

Je bent er echt voor een persoon. Je bent een vangnet. Als er iets is,  weten ze dat ze altijd bij mij terecht kunnen. En ik zal er voor hen zijn.

Robert (rechts) heeft o.a. Mahfuz (links) op weg geholpen in Zwolle.
Benieuwd hoe Mahfuz het traject heeft ervaren? Lees zijn verhaal.
Foto: Hans en Lidy Fotografie

Het traject dat wordt doorlopen is ook voor ieder gezin anders. Op het moment dat een vluchteling zijn verblijfplaats in Zwolle heeft gevonden, is er al veel aan voorafgegaan. Zo stuurde hij het gezin, dat hij op dit moment helpt, in het begin steeds naar de loketten toe. Hij ontdekte dat dat voor hen niet werkte en gaat nu mee naar de afspraken.

Overigens ziet Robert het zijn van een ParticipatieMaatje niet als werk. Op de vraag of het hem veel tijd kost, vindt hij het dan ook lastig een antwoord te geven. Hij ziet en voelt het niet als tijd. “Ik vind het leuk. Het is voor mij ook gezellig om bij anderen over de vloer te komen”.

Tot slot raadt hij andere mensen zeker aan zich ook in te zetten als ParticipatieMaatje. Waarbij hij benadrukt dat iedereen dit kan doen, als het maar met de juiste intentie is:

Als jij je vrije tijd aan anderen wilt besteden, de drive hebt er belangeloos voor een ander te zijn, nieuwe mensen wilt leren kennen die je anders nooit had ontmoet en nieuwe culturen wilt ontdekken, dan is dit bij uitstek een mooie gelegenheid”.

Robert Schepers, ParticipatieMaatje bij SVEZ

Wil jij je ook inzetten als ParticipatieMaatje? Van harte welkom! Want we hebben dringend nieuwe vrijwilligers nodig.

ParticipatieMaatje Robert
Foto: Hans en Lidy Fotografie